Komitet Rozwoju Człowieka

Rok powołania komitetu i krótka historia:
Komitet Rozwoju Człowieka Polskiej Akademii Nauk  powstał w 1975 roku z inicjatywy Henryka Brokmana i Bogusława Halikowskiego. Przewodniczącymi
Komitetu byli kolejno: Bogusław Halikowski (1975-1978), Bożena Hager-Małecka (1978- 1981), Maria Rybakowa (1981-1990), Barbara Dębiec (1990-1999), Wanda Kawalec (1999- 2010), Leszek Szewczyk (2010-2020), Sergiusz Jóźwiak (2020 – nadal). Członkami Komitetu są specjaliści reprezentujący różne dyscypliny naukowe, zajmujące się szeroko rozumianymi aspektami fizycznego i psychicznego rozwoju człowieka, zarówno w zakresie prawidłowym jak i zaburzonym czynnikami genetycznymi i/lub środowiskowymi.

O komitecie

Okresowo, w zależności od potrzeb, w ramach Komitetu tworzone były komisje
tematyczne, m. in.: Endokrynologii Rozwojowej i Przemiany Materii, Fizjologii i Psychologii Rozwoju, Fizjopatologii Rozrodu, Płodu i Noworodka, Wad Rozwojowych, Onkologii i Hematologii Dziecięcej. W ciągu 48 lat swojej działalności Komitet podejmował wiele inicjatyw ważnych dla zdrowia i prawidłowego rozwoju dziecka, m.in. z inicjatywy Komitetu rozpoczęto w 1979 r. leczenie dzieci z niedoborem wzrostu z zastosowaniem ludzkiego hormonu wzrostu; opracowano antropologiczne normy rozwojowe dzieci w Polsce, a także wprowadzono badania przesiewowe noworodków w kierunku wrodzonej niedoczynności tarczycy. W latach 1994-1995 Komitet przeprowadził ocenę stanu dziedzin nauki wchodzących w zakres zainteresowań i prac Komitetu.

Członkowie

Władze

Komitet swym zakresem działania obejmuje nauki medyczne dotyczące wieku rozwojowego człowieka oraz pokrewne dyscypliny naukowe zajmujące się fizjologią i patologią rozwoju, z uwzględnieniem wpływu zmieniających się uwarunkowań środowiskowych, psychospołecznych, gospodarczych i kulturowych.

-

Formularz kontaktowy

    Zapisując się na wydarzenie wyrażasz zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych